Budowa aparatu

Matówka –półprzezroczysty materiał, przeważnie płytka szklana z mechanicznie lub chemicznie zmatowioną jedną z powierzchni, służący w aparatach fotograficznych do ustawienia i kontroli ostrości oraz kadrowania. Dla ułatwienia obserwacji obrazu i dokładnego ustawiania ostrości, najczęściej występuje z innymi elementami jak pryzmat pentagonalny, soczewka  Fresnela, mikroraster lub dalmierz klinowy.

Pryzmat –  bryła z materiału przezroczystego o co najmniej dwóch ścianach płaskich nachylonych do siebie pod kątem (tzn. kątem łamiącym pryzmatu).

Migawka jest częścią  aparatu fotograficznego służącą do odsłaniania na odpowiedni czas a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego lub przetwornika optoelektronicznego w celu jego prawidłowej ekspozycji czyli dostarczenia odpowiedniej ilości światła padającego przez obiektyw. Migawkę zwalnia się spustem, wężykiem lub zdalnie,  pilotem. Dzielimy ją na: migawka szczelinowa, migawka centralna, migawka elektro-optyczna i migawka magneto-optyczna.

Lustro jest pochylone pod kontem 45°. 

Obiektyw – układ optyczny (ewentualnie pojedyncza soczewka), który w aparacie fotograficznym tworzy na  matówce, błonie fotograficznej albo światłoczułej matrycy CCD lub CMOS obraz widzianych obiektów. Za wynalazcę soczewkowego obiektywu fotograficznego uważa się  Girolamo Cardano, który w 1550 r. zastąpił otwór w camera obscura pojedynczą soczewką skupiającą, ale za pierwszy obiektyw fotograficzny uważany jest otwór camery obscura powstały około roku 900.